شيخ امام فقيه قطب الدين راوندي (ره) در كتاب نفيس (الخرائج و الجرائح [1] ) نقل كرده از يحيي بن هرثمة [2] گويد: مرا متوكل پيش خود خوانده و به من گفت: با همراهي سيصد نفر به كوفه رفته و


از آنجا از طريق صحرا عازم مدينه باش و امام هادي سلام الله عليه را با اكرام و احترام و تجليل پيش من حاضر كن.

يحيي بن هرثمه جريان رفتن خود را به مدينه شرح داده و كرامتي كه از امام عليه السلام به ظهور پيوسته آن را تفصيلا نقل كرده و گويد: امام عليه السلام براي سفر خود و همراهانش لباسهائي كه مناسب فصل تابستان و گرماي حجاز در ماه تموز نبود به خياط امر فرمود تهيه نمود و من تعجب از اين كار آن حضرت مي كردم و در دل خود مي گفتم كه ميان ما و عراق ده روز راه است او اين لباسها را براي چه مي خواهد و بعد از آن در عرض راه دچار باران و سرماي شديد شده و علت تهيه ي آن لباسها به وي روشن گشته و كار به جائي رسيده كه يحيي بن هرثمة به قبول مذهب شيعه مفتخر گرديده است اگر كسي طالب تفصيل آن قضيه باشد به كتاب خرائج رجوع كند [3] .

از اين قضيه ي تاريخي از كلام يحيي كه گويد: (ميان ما و عراق ده روز راه است ) معلوم مي شود كه از مدينه ي منوره تا عراق و سامراء اين همه راه را به ده روز بطور عادي آن زمان طي مي كرده اند و اربلي (ره) نيز اين قضيه را از قطب الدين راوندي (ره) در كشف الغمة نقل كرده


است [4] .