اي نال ز جا خيز كه شد ماه محرم

اي گريه فرو ريز كه شد نوبت ماتم



اي مردمك از اشك فروريختن آموز

در ماتم شاه شهدا، سرور عالم



تابان نه هلال است درين ماه ز گردون

بر سينه كشيده ست الف قرص مه از غم



يا شعله ي افروخته اي در دل چرخ است

كز آه مصيبت زدگان گشته قدس خم



يا آنكه خراشي ست به رخسار، جهان را

در تعزيه ي اشرف ذريت آدم



يا ناخن آغشته به خوني ست فلك را

از بس كه خراشيده ز غم سينه ي عالم



ني ني غلطم پرده ي قفل در شادي ست

يا بر رخ ايام كليد در ماتم