بازگشت

رضا مويد، گواه عشق






به كربلاي تو يك كاروان دل آوردم

امانتي كه تو دادي به منزل آوردم



هزار بار به درياي غم فرو رفتم

كه چند در يتيمت به ساحل آوردم



كبوتران حرم را ز چنگ صيادان

نجات داده و چون مرغ بسمل آوردم



بجز رقيه كه از پا فتاد پيش سرت

تمام اهل حرم را به منزل آوردم



شبي به محفل ويران ما سرت شد شمع

حديث ها من از آن شمع و محفل آوردم



گواه عشق خودم با تو اي حسين عزيز

نشانه اي به سر از چوب محمل آوردم



به جرم آنكه سرت را فراز ني كردند

ببين چه بر سر حكام باطل آوردم



اگر به سلسله بستند بازوي ما را

حيات خصم تو را در سلاسل آوردم



نظر به جسم كبودم فكن كه دريايي

تني رها شده از چنگ قاتل آوردم