قد بر افرازيد يك عالم شقاوت پيش روست

پرده برداريد صد آيينه حيرت پيش روست



اي حسيني مشربان در معبد آزادگي

تا نماز آريد، محراب عبادت پيش روست



عقل مي نالد، حريفان تيغ در خون شسته اند

عشق مي غرد، نظرگاه شهادت پيش روست



عقل مي گويد كه بال خسته را پرواز نيست

عشق مي بالد كه اوجي بي نهايت پيش روست



دوستي را پاس مي دارم كه در هرم عطش

سايه ساري در گذرگاه محبت پيش روست



اي تمام مهرباني در نگاهت يا حسين

با تو بايد آشنا بودن كه غربت پيش روست