ابوالمؤيد موفق به احمد مكي خوارزمي(م 568) اثري مفصل و ارجمند درباره ي عاشورا فراهم آورده است. وي را به اخطب خوارزم و خليفة الزمخشري مي شناسد؛ چرا كه شاگرد وي بوده و همانند او مذهب حنفي داشته و به لحاظ عقايده، معتزلي بوده است. وي كتابي تحت عنوان مناقب ابي حنيفه دارد كه در دو جزء در هند به چا رسيده است.

خوارزمي از روي تشيعي كه داشته، چندين اثر درباره ي اهلبيت تأليف كرد كه از آن جمله همين مقتل السحين است. برخي از كتاب هاي ديگر وي عبارتند از: كتاب قضايا اميرالمؤمنين عليهالسلام كتاب رد الشمس علي أميرالمؤمنين عليه السلام، مناقب اميرالمؤمنين عليه السلام، الاربعين في مناقب النبي الامين صلي الله عليه و آله و وصيه أميرالمؤمنين عليه السلام وي در كتاب مقتل الحسين عليه السلام [1] خود، پس از يك مقدمه ي كوتاه طي پانزده فصل مباحثي را در فضائل و تاريخ اهل بيت عليهم السلام آورده است. از فصل اول تا هفتم، فضائل پيامبر، علي عليه السلام فاطمه ي زهرا عليهاالسلام و


حسنين عليهماالسلام آمده و در ادامه به اخبار پيامبر صلي الله عليه و آله درباره ي امام حسين عليه السلام و سپس وقايع كربلا تا ماجراي مختار پرداخته شده است.

بخش هاي نخست كتاب كه در فضائل است. به صورت روايي و مستند است و مؤلف ضمن آن، روايات را با ذكر مشايخ خود نقل كرده است. از آغاز بحث كربلا، مطالب بيش از همه از فتوح ابن اعثم روايت شده و مؤلف با تعبير ذكر الامام احمد بن اعثم الكوفي مطالب را آغاز كرده است [2] وي پس از نقل مطالب فتوح كه با تلخيص و تهذيب همراه است، گاه حديث و نقلي را بر آن افزوده و باز نقل از فتوح را ادامه داده است. [3] در مورد ديگري پس از مطالبي كه از ابن اعثم آورده، نكته اي را افزوده و در ادامه به كتاب فتوح باز ميگردد (رجعنا الي حديث ابن اعثم الكوفي). [4] مطالب افزوده، معمولا نقلهايي است كه مؤلف به طور مستند و از طريق مشايخ خود نقل كرده است؛ وي در مواردي به مقايسه ي اخبار ابن اعثم با منابع ديگر هم پرداخته است. [5] در بخش هاي مربوط به اخبار مختار مطالبي از كتاب المعارف ابن قتيبه و نيز ابومخنف آورده شده است. [6] مطالبي هم از تاريخ عبدالكريم بن حمدان نقل شده [7] كه دانسته نشد، چيست. اين احتمال هم وجود دارد كه خوارزمي از نسخه ي كاملتري از فتوح بهره برده كه امروزه آن نسخه در اختيار ما نيست.