مرور ايام ثابت نموده كه چون سيدالشهداء براي ابقاء دين قيام خونين كرد و دين به شهادت او پايدار شد و زندگي نوين گرفت، لذا با اين سنت احياء نام حسين را احياء احكام دين دانستند و همه ي ائمه ي معصومين خودشان به نام حسين مجالس تعزيت تشكيل مي دادند و احكام دين را زنده مي داشتند، و بحث و فحص در اصول و فروع دين و طريقه ي مستقيم شريعت سيد المرسلين مي نمودند و فرمودند: هر كس نام حسين را زنده بدارد، احياء امر ما را كرده، و هر كس مجالس مجد و عظمت و تسليت و تعزيت و ذكر منقبت سيدالشهداء و هر يك از ما ائمه را بنمايد، امر ما را زنده كرده است. و از جهت اهميت موضوع فرموده: حسين كشته ي اشك هاي ريزان است، چنان چه در زيارت آن


حضرت هم هست، و فرمودند: هر دو نفري كه براي مذاكره در حق ما و نام ما و ذكر ما و تعليمات ما با هم بحث كنند، سومي آنها فرشته اي است كه براي آنها استغفار مي كند تا روز قيامت.