آب از نعمت هاي اوليه ي الهي است كه سرچشمه ي حيات و زندگي هر موجودي است، چنان چه قرآن مي فرمايد:

«و جعلنا من الماء كل شي ء حي».

قرار داديم از آب هر چيزي را زنده.

زندگي و بقاء هر چيزي به وسيله ي آب است، و حتي مايه ي تكون و تولد و توفي همه آب است، و اين دايره را از ماده اي به معني ببريد مي بينيد همان طور كه آب، سرچشمه ي حيات هر چيزي است، سر حلقه ي ولايت علي بن ابي طالب «عليه السلام» هم به منزله ي آب است كه حيات هر زنده ي خدا پسندي كه سير تكامل مي كند به آب وجود ولايت مطلقه ي اوست چنان چه گفته اند:



علي آب است خلق بسته به وي

و من الماء كل شي ء حي




اين آب مهر فاطمه ي زهرا دختر خاتم النبيين بوده، و او بر تمام موجودات مباح و حلال و رايگان گردانيد، و شك نيست كه آب پس از نور وجود فاطمه خلق شد، و اين آب را دشمن در كربلا بر فرزند فاطمه حرام كرد، و بر آن تيراندازها گماشت كه همه ي حيوانات حتي سگ و خوك بخورند، ولي پسر فاطمه ي زهرا نبايد بخورد مگر دست به دست يزيد بگذارد، او هم كه فرمود: هيهات، هيات كه من دست به دست يزيد ندهم. «ان الدعي ابن الدعي...».

در دنياي بشريت آب دادن از كارهاي خوب بشر بوده، و در عربستان كه آب كم و ريگزار فراوان بود، آب دادن به منزله ي خريد جان اشخاص به شمار مي رفت و لذا پيغمبر به مناسبت محيط، دستور فرمود: آب به رايگان به يكديگر بدهيد و جان هم بخريد.



سل المصانع ركبا تهيم في الفلوات

تو قدر آب چه داني كه در كنار فراتي



ارزش و قيمت آب را بايد از لب تشنگان ريگزار عربستان پرسيد.

پس از شهادت حسين «عليه السلام» و اين فاجعه ي عظمي، از طرف ائمه ي اطهار «عليهم السلام» تأكيد شد كه سقايت نزد قبر حسين «عليه السلام» روز عاشورا ثواب آزاد كردن و زنده داشتن را دارد، چه زندگي به آب بسته، و آن روز هم مانند امروز آب در كربلا نبوده. كوره ي بابل يا كربلا از آب، فرسخها دور بود. امروز است كه چند هزار موتور و مكينه ي آب را از شط فرات و دجله روي خاك مي ريزد و بيست فرسخ مساحت كربلا زير درختهاي بارآور سبز و خرم گشته، و آب لوله در تمام كوچه و بازار شهر رگهاي حياتي مردمان آن سرزمين را تأمين نموده است، و آب دادن روز عاشورا در كربلا مخصوصا به ياد قساوت دشمن و تشنگي اين مردان فداكار و جوانان و سالخوردگان و خردسالان، بزرگترين خدمت است. و اين سيره ي پسنديده نزد شيعه ي اماميه به قدري رايج شده، كه هر شب جمعه در هر گذرگاهي ظرف آب يخ تميز به رايگاه به نام مقدس


حسين در دسترس عموم گذاشته اند.

آب دادن و آب خوردن و ياد لب تشنگي حسين نمودن و لعنت بر آل زياد و آل مروان و آل اميه كردن، خود تشفي دل آدمي است كه از اين حادثه ي مولمه بكاهد. و اخبار زياد در دست است كه هر كس به نام مقدس حسين آب بدهد و تشنه كامان را سيراب كند، خداوند ثواب آب دادن به اصحاب حسين لب تشنه به او عنايت مي فرمايد، چنان چه در «كامل الزياره» مي فرمايد:

من سقي الماء يوم عاشوراء عند قبر الحسين كان كمن سقي عسكر الحسين و شهد معه.

هر كس روز عاشورا آب بدهد مخصوصا كنار قبر حسين باشد مانند كسي است كه اصحاب لب تشنه ي حسين را آب داده باشد و با آنها شهيد شده باشد.

اي پيغمبر خدا! به تو شكايت مي كنم از اين طغيان و قساوتي كه بني اميه و آل زياد و آل مروان نسبت به حسين تو كردند، و از خداوند مسئلت مي نمايم ارواح شهدا را شاد فرمايد، و در اعلا عليين خرسند و مشعوف مرفع گرداند و دشمنان آنها را به عذاب دردناكي تا دامنه ي قيامت مبتلا سازد، تا آب را بوده و باد را بقاء.

(پايان رسائل آقاي مقرم)