1- سويد بن ابي المطاع كه زخم برداشت و در ميدان بيهوش گشت، و چون مژده و هلهله ي كشته شدن حسين «عليه السلام» بلند شد، به هوش آمد و كاردي كه در چكمه پنهان كرده بود بيرون آورد و به جنگ پرداخت تا كشته شد.

3-2 سعد بن حرث و برادرش ابوالحتوف كه هر دو بر ضد حسين «عليه السلام» بودند، پس از شهادت امام كه صداي اطفال بلند شد و اهل و عيال به گريه پرداختند، هر دو شمشير كشيده به دشمنان حمله كردند تا كشته شدند.

4- محمد بن ابي سعد بن عقيل بوده كه صداي اهل بيت به ضجه بلند شد، اين كودك بيرون دويد و عمود خيمه را كشيد و حمله به دشمن كرد، از غيرت و اضطراب گوشواره ها در گوشش حركت مي كرد (رسم عرب اين بود پسرها را هم به گوشواره زينت مي دادند) و لقيط يا هاني او را شهيد كرد.