عمر بن سعد و شمر در شهادت حسين به خيال خود كامياب شدند، هر دو به هم تبريك گفتند؛ خولي و سنان و زرعة بن شريك، به آنها تبريك گفتند؛ برخي قاتل را سنان دانسته، و شيخ مفيد، شمر را قاتل شناخته؛ و در هر حال اين هر سه خولي بن زيد اصبحي، سنان بن انس نخعي، شمر بن ذي الجوشن زبالي در قتل و قطع رأس، شركت داشتند، و اين شعر از سنان است خطاب به عمر بن سعد:



أوقر ركابي فضة و ذهبا

اني قتلت السيد المحجبا



قتلت خير الناس أما و أبا

و خيرهم اذ ينسبون نسبا



عمر بن سعد، سنان را برد داخل خيمه گفت: مگر تو ديوانه اي كه چنين مدح مي كني، با چوبدستي بر سر او زد گفت: اگر ابن زياد بشنود تو را خواهد كشت.