عماره از شيعيان كوفه بود كه با مسلم بيعت كرد و با او خروج كرد، و پس از دستگيري مسلم، ابن زياد او را حاضر كرد گفت: كيستي؟ گفت: مردي از ازد مي باشم، گفت: او را به نزد اقوامش ببريد و گردن بزنيد. و به نقل طبري: در ميان اقوام و مقابل چشم آنها گردنش را زدند. [1] .