يكي از اصحاب رسول خدا «صلي الله عليه و آله و سلم» و راويان حديث و از مخلصين و مخصوصين اصحاب اميرالمؤمنين «عليه السلام» عبدالرحمن است. ابن عقده آورده كه: محمد بن اسماعيل راشدي به سند خود از اصبغ بن نباته روايت كرده كه: روزي كه علي «عليه السلام» در رحبه قسم داد مردم را هر كس در روز غدير خم از زبان پيغمبر «صلي الله عليه و آله و سلم» آنچه شنيده است آن را بيان كند و جز آنها كه به گوش خود شنيده اند كسي برنخيزد، اصبغ گويد: چند نفر برخاستند.

1- ابوايوب انصاري 2- ابوعمرة بن عمرو بن محص 3- ابوزينب 4- سهل بن


حنيف 5- خزيمة بن ثابت 6- عبدالله بن ثابت 7- حبشي بن جناده سلولي 8- عبيد بن عازب 9- نعمان بن عجلان انصاري 10- ثابت بن وديعه 11- ابوفضاله انصاري 12- عبدالرحمن بن عبد ربه انصاري بودند كه عبدالرحمن گفت: شهادت مي دهم كه به گوش خود شنيدم كه رسول خدا «صلي الله عليه و آله و سلم» فرمود:

«بدانيد كه خداي عزوجل ولي من است و من ولي مؤمنين مي باشم، آگاه باشيد هر كس من مولاي او هستم، علي مولاي او است. خداوندا! دوست بدار هر كس او را دوست دارد، و مبغوض بدار هر كس بغض او را دارد، و كمك فرما هر كس او را كمك كند».

عبدالرحمن قرآن را از علي بن ابي طالب «عليه السلام» آموخت، او تربيت شده ي مهد ولايت است. اين بزرگ مرد از مكه با حسين بيرون آمد، و در روز طف در حمله ي نخست شهيد شد.