بسياري از قاسم بن اصبغ بن نباته روايت كرده اند كه گفت: از بني ابان بن دارم مردي را ديدم رويش سياه شده بود و حال آن كه سفيد پوست بود، از او سبب سياهي رويش را پرسيدم؟ گفت: «من در كربلا مردي را كشتم كه اثر سجده بر پيشاني اش بود و تاكنون هر شب او را به خواب مي بينم مرا به طرف جهنم مي كشاند، و من از ترس و وحشت فرياد مي كشم، و همه فرياد مرا مي شنوند» اين خبر را همه به تواتر گفتند و صداي فرياد شبانه ي او را مي شنيدند تا مختار به جهنمش فرستاد. قاسم بن اصبغ بن نباته گويد: آن مرد كه اثر سجده بر پيشاني اش بود عباس بن اميرالمؤمنين «عليه السلام» بود. [1] .