سليمان مردي وفادار و با فضيلت بود، در خدمت مولاي خود با كمال صداقت و امانت و خلوص نيت انجام وظيفه مي كرد، موقعي كه ابي عبدالله «عليه السلام» در مكه بود، نامه براي رؤساي اخماس بصره نوشت و به وسيله ي همين سليمان به اشراف آنجا فرستاد، حاكم بصره (ابن زياد) نامه و نامه رسان را توقيف كرد، و صبح در حيني كه عازم كوفه بود سليمان را گردن زد و كشت، و اين غلام با وفا بدين ترتيب شهيد شد. [1] .