علامه ي مجلسي مي نويسد: چون ابن زياد خبر ورود حسين را به كربلا شنيد، نامه اي نوشت بدين مضمون:

أما بعد يا حسين بلغني نزولك بكربلا و قد كتب الي اميرالمؤمنين يزيد أن لا أتوسد الوثير و لا أشبع من الخمير أو ألحقك باللطيف الخبير أو ترجع الي حكمي و حكم يزيد بن معاوية والسلام.

ابن زياد نوشت:

يا حسين! خبر ورود تو را به كربلا به من داده اند، ولي يزيد به من نوشته كه در خوابگاه استراحت نخوابم و از نان سير نخورم تا آنكه تو را در حكم خود و حكم يزيد درآورم يا تو را ملحق به خدا سازم.

چون نامه ي ابن زياد به حسين بن علي رسيد به دور انداخت و فرمود:

قال «عليه السلام»: لا أفلح قوم اشتروا مرضاة المخلوق بسخط الخالق.

امام فرمود: نامه ي كسي كه رضاي خلق را به غضب خدا مي خرد پاسخ ندارد و هرگز رستگار نخواهد شد.

نامه رسان گفت: پاسخ نامه ابن زياد را بده.

فقال «عليه السلام»: ما له عندي جواب لأنه قد حقت عليه كلمة العذاب.

فرمود: پاسخش عذاب دردناك الهي است كه بزودي او را فرامي گيرد.

قاصد خبر ابلاغ نامه را و نتيجه ي پاسخ را به سمع ابن زياد رسانيد، او هم در تكثير قشون و جمع آوي آن برآمد.