چون به زمين كربلا رسيدند و حضرت فرمود: اينجا سرزمين منزل آخري ماست و از شهادت خود خبر داد، به برادرش عباس فرمود: خيمه هاي حرم را در زمين پستي سرپا كنند. تا اين فرمان صادر شد، حضرت زينب كبري «عليهاالسلام» عرض كرد: اي برادر عزيز! شما همه جا مي فرمودي خيام ما را در زمين بلندي نصب كنند، اينجا دستور مي دهي در زمين پستي؟ فرمود: اينجا سرزميني است كه خيمه هاي مرا آتش مي زنند، و مي خواهم ديرتر متعرض شما بشوند و كمتر به شما دست يابند، مي خواهم شماها و كودكان صحنه ي جنگ را نبينيد كه شايد تحمل ديدن نداشته باشيد. پس از مذاكرات بسيار، خيام را در محل پستي كه هم اكنون به خيمه گاه مشهور است، سرپا كردند و خيمه ي حضرت زينب را پشت خيمه ي حسين در محل بلندتري كه مشرف به ميدان جنگ باشد نصب كردند، و تل بلندي كه هم اكنون هست محل تماشاي حضرت زينب «عليهاالسلام» است كه ميدان جنگ را مشاهده مي فرمود.

خيام جوانان بني هاشم اطراف خيام زنان و اطفال بود و خيام اصحاب به فاصله ي مقداري دورتر از طرف تل زينبيه بود، و خيمه ي سلطنتي كه بسيار بزرگتر و مجلل و منقش و زيبا و قيمتي بود، در نزدك تل در جاي بلندي نصب كردند كه مراجعت مردم آسان باشد.