بازگشت

انقلاب آزادگان، انفعال بني اميه


علي رغم تمامي تمهيدات و پيش بيني هاي حكومت، افكار عمومي مردم با هدايت و مديريت قدرتمند و سخنان حكيمانه و شكوهمند اسراي آل محمد (ص)، دچار تحول ناگهاني شد و نمايش قدرت بني اميه در همان آغاز راه به صحنه ي ذلت و تباهي و رسوايي ايشان تبديل گرديده بود، مردان و زنان كوفي بر سر و صورت خود مي كوفتند و هر كدام فراخور توانمندي خويش، در وصف آل پيامبر سخن مي گفتند، سرهاي بر نيزه همانند بيرقهاي افراشته ي اسلام پيشاپيش كاروانيان چراغهاي هدايت بود و رأس بر نيزه (حسين بن علي (ع)) همانند پرچم اسلام در روزهاي بدر و احد و احزاب هيبت كفر را مي شكست، و سيدالساجدين كرار، براي شكستن هيبت قموص [1] آل ابوسفيان سرداري جوانمرد همانند زينب را با خود همراه داشت.

شهر در شرف دگرگوني بزرگي بود. جاسوسان عبيدالله اخبار خطبه هاي خاندان حسين (ع) بخصوص در گفت و گوي حضرت زين العابدين و زينب كبري با مردم كوفه را به دستگاه حكومت منتقل كرده بودند و عبيدالله بن زياد نيز همانند سيره و روش همه ي ستمگران و طواغيت، مجلس آراسته بود تا گوشه اي از قدرت جهنمي اش را به اهل بيت مصيبت ديده ي پيامبر (ص) بنماياند.


پاورقي

[1] اصلي‏ترين قلعه‏ي يهوديان خيبر بود.