كلام و سخنان امام (ع) با عمر بن سعد علي رغم برخورد سخيف پسر سعد بن ابي وقاص، سخناني نبود كه براحتي فراموش شوند، بيانات آن حضرت بخصوص پيش بيني و وعده هاي او نظم روحي و رواني فرمانده ي جاه طلب و مقام پرست عبيدالله را به هم ريخته بود و او نيز در جست و جوي راهي بود كه با هزينه اي كمتر به خواسته هاي خود برسد، لذا عمر بن سعد طي نامه اي خطاب به عبيدالله نوشت:

همانا خداوند آتش فتنه را خاموش كرد و كار مردم را بر يك رأي متحد ساخت. اينك حسين مي گويد يا به همان مكان كه از آنجا آمده است بازگردد، يا به يكي از مرزهاي كشور اسلامي برود، و همانند يك مسلمان زندگي كند، و يا اينكه به شام رود تا هر چه يزيد خواهد در حقش روا دارد و خشنودي و صلاح هم در همين است. [1] .