طبري گويد: «عبدالملك گفت: چون بر امير عمرو بن سعيد وارد شدم، پرسيد: چه خبر؟ گفتم: خبر خوشحال كننده براي امير، حسين بن علي (ع) كشته شد. گفت: خبر قتل او را جار بزن. من جار زدم. به خدا سوگند، هيچ كس را نديدم كه همانند زنان بني هاشم در خانه شان براي حسين (ع) شيون و زاري كند.

در اين هنگام عمرو بن سعيد - خنديد - و گفت:

زنان بني زياد شيون كردند، شيوني! همانند شيون زنان ما در بامداد جنگ ارنب.

- ارنب جنگي بود كه بني زبيد عليه بني زياد، از بني حارث بن كعب از قبيله عبدالمدان، برپا كردند و شعر از عمرو معديكرب است -.

آن گاه عمرو گفت: اين شيون به جاي شيون براي عثمان بن عفان!

آن گاه منبر رفت و مردم را از قتل حسين (ع) باخبر كرد [1] و پس از دعا براي يزيد بن معاويه فرود آمد. [2] .

[1] تاريخ الطبري، ج 4، ص 356؛ الارشاد، ج 2، ص 123. کشف الغمة (ج 2، ص 68) و مثيرالاحزان (94) بخشي از اين روايت را نقل کرده‏اند، جز اينکه از روايت ابن‏نما چنين برمي‏آيد، آن کسيکه قتل حسين (ع) را ندا داد، کسي جز فرستاده‏ي ابن‏زياد بود. آنجا که مي‏گويد: پس بر عمرو وارد شدم و گفت: چه خبر؟ و من به او خبر دادم. او شادمان شد و فرمان داد که قتل او را ندا دهند.

[2] الارشاد، ج 2، ص 123؛ کشف الغمة، ج 2، ص 68.