برخي از رويدادها تاريخي چنين نشان مي دهد كه شماري از دوستداران اهل بيت (ع) در دستگاه حكومت اموي نفوذ داشته اند. از جمله روايتي است كه طبري درباره ي آزادي اسيران در كوفه نقل مي كند؛ كه سنگي در زندان افتاد و به آن نامه اي بسته بود و در آن خبر مي داد كه پيك خبر آنها را فلان روز نزد يزيد بن معاويه برده و فلان روز حركت مي كند و در روز فلان بازمي گردد. اگر صداي تكبير شنيديد، بر قتل خود يقين كنيد و اگر صداي تكبير نشنيديد، ان شاء الله، امان يافته ايد. [1] اين خود مؤيد نفوذ دوستداران اهل بيت (ع) در دستگاه حكومت اموي است.

آنچه امام صادق (ع) درباره ي سر شريف حسين (ع) نقل شده نيز مؤيد مطلب فوق است. ايشان فرموده است: اما هنگامي كه سرش را به شام بردند، يكي از دوستداران ما آن را دزديد و در كنار اميرمؤمنان (ع) دفن كرد. [2] درباره ي محل دفن سر شريف در آينده بحث خواهيم كرد.