در تاريخ فرماني آمده است كه رباب، دختر امري القيس در شام براي امام حسين (ع) سوگواري كرد. او پس از آنكه سرش را گرفت و بوسيد در دامن گذاشت و مي گفت:

وا حسينا، حسين را فراموش نمي كنم، نيزه هاي دشمنان آهنگ او كردند؛

او را كشته در كربلا ترك گفتند، خداوند دو سوي كربلا را سيراب نگرداند. [1] .