بازگشت

نقش زنان بني هاشم


زنان بني هاشم - اعم از حضرت زينب، فاطمة بنت الحسين (ع) و ام كلثوم - نقش بسيار مهمي را در تبليغ پيام جاودانه اي كه براي دفاع از آن احساس مسؤوليت مي كردند عهده دار بودند.


نكته ي مهم مورد اهتمام بني اميه اين بود كه مي خواستند امام حسين (ع) را مردي خارجي معرفي كنند كه در عراق بر ضد يزيد شورش كرده است و مي خواهد مردم را به نافرماني وادارد و امت اسلامي را پراكنده سازد... امويان مي كوشيدند تا پس از واقعه ي كربلا اين انديشه را در ذهن عناصر ناتوان رسوخ دهند.

يزيد و عبيدالله بن زياد به عمد اصرار داشتند كه امام را دروغگو معرفي كنند... عبيدالله بن زياد در قصر خويش اسيران بني هاشم را مورد خطاب قرار داده و مي گويد كه خداوند يزيد را پيروز كرد و دروغگو را كشت. در اين هنگام حضرت زينب (س) برمي خيزد و در پاسخ ياوه هاي او مي گويد: سپاس خدايي را كه ما را به وسيله ي پيامبرش (ص) گرامي داشت و از پليدي پاك كرده پاك كردني. همانا فاسق رسوا مي شود و فاجر تكذيب مي گردد؛ و او كسي غير از ماست و سپاس از آن خداست. [1] .

اين سخن ما را به دو تفكر رهنمون مي گردد: تفكر اموي مبني بر اينكه حسين (ع) در ادعاي خويش دروغگوست و تفكر زينبي مبني بر اينكه امام (ع) عضو خانداني است كه خداوند آنها را پاك و پاكيزه ساخته است.

حضرت زينب (س) پس از واقعه ي كربلا با تمام وجود در مقابل ستمگران بني اميه مي ايستد تا نقاب از آن چهره هاي مسخ شده برگيرد و به مردم ثابت كند كه حسين (ع) پسر دختر رسول اسلام است و آن طور كه آنها مي پندارند شورشي نيست.

شايان ذكر است كه مزدوران بني اميه هنگام بردن سرهاي شهداي كربلا همراه اسيران به شام پيوسته به مردم مي گفتند كه همه ي اينان عليه يزيد شورش كرده اند و از خوارج هستند. آنان قصدشان از اين كار واژگون كردن حقايق براي مردم بود. در عمل نيز چنين نتيجه اي را محقق ساختند، اما زمان آن بسيار كوتاه بود.


پاورقي

[1] الارشاد، ج 2، ص 115؛ تذکرة الخواص، ص 232؛ الحروف، ص 231؛ اعلام الوري، ج 1، ص 471.