ابن شهر آشوب گويد: «سپس ابوبكر بن علي به ميدان آمد و اين رجز را مي خواند:

پدرم علي است با افتخارات بلند از بني هاشم،

راستگو، بزرگوار و با فضيلت.

ايـن حـسـين است، فرزند پيامبر مرسل و ما با شمشير برنده از او دفاع مي كنيم، جانم به فداي برادر گرامي باد.

او پـيـوسـتـه در حـال جنگيدن بود تا آنكه زجر بن بدر جحفي [1] و گويند عقبه غنوي او را به قتل رساند.» [2] .

ابـوالفـرج اصـفـهـانـي گـويـد: «نام ابوبكر بن علي معلوم نيست؛ و مادرش ليلي بنت مـسـعـود بن خالد... بن تميم است... ابو جعفر محمد بن علي بن حسين در اسنادي كه گذشت نـوشـتـه اسـت كـه او را مـردي از هـمـدان كشت. مدائني نوشته است كه او را در جويي كشته ديدند و قاتلش مشخص نيست.» [3] .

[1] در ابصار العين، ص 71، به جاي جحفي؛ نخعي آمده است.

[2] مناقب آل ابي طالب، ج 4، ص 107.

[3] مـقـاتـل الطـالبـيـيـن، ص 91؛ و ر.ک: تـسـمـيـة مـن قـتـل مـع الحـسـيـن (ع)، ص 149؛ تـاريـخ العـلمـاء و وفـيـاتهم، ج 1، ص 172؛ السيرة النبويه و أخبار الخلفاء، ص 560؛ الامامة و السياسه، ج 2، ص 6؛ نظم درر السمطين، ص 218؛ جـمـهـرة انـسـاب العـرب، ص 230؛ المـجدي، ص 12 (در اين کتاب آمده است: «نـام ابـوبـکـر عـبـداللّه بـود و در طـفّ کـشته شد»). ر.ک: شذرات الذهب، ج 1، ص 66؛ تـاريـخ الخـمـيـس، ج 2، ص 298؛ مـسـتـدرکـات عـلم رجال الحديث، ج 8، ص 343 (در اين کتاب آمده است: به شرف شهادت در روز طف و سلام در زيـارت رجـبـيه نايل آمد. نامش محمد يا عبداللّه و به سلام در زيارت ناحيه مشرّف شده است.».