آن دو، سعد بن حرث انصاري عجلاني و ابوالحتوف بن حرث انصاري عجلاني بودند كه در روز عاشورا به امام (ع) پيوستند. سماوي مي نويسد: «آن دو اهل كوفه و از خوارج بودند، كه در آغاز با عمر سعد به جنگ امام حسين (ع) آمده بودند. صاحب حدائق مي نويسد: چون روز دهم فرا رسيد و ياران حسين (ع) به شهادت رسيدند. آن حضرت فرياد برآورد: آيا ياوري هست كه ما را مدد دهد! و زنان و كودكان با شنيدن اين ندا، آه و ناله سر دادند. سعد و برادرش ابوالحتوف نيز نداي حسين (ع) و آه و ناله كودكانش را شنيدند و آنگاه با شمشيرهاي آخته به سوي حسين (ع) رفتند و با دشمنانش به مبارزه پرداختند. آن دو آنقدر جنگيدند تا گروهي از دشمن را كشته و گروهي ديگر را زخمي كردند و سرانجام در كنار يكديگر كشته شدند.» [1] .


صاحب حدائق نوشته است كه آن دو، سه تن از دشمنان را كشتند. [2] .

مطابق اين خبر چنانچه مراد از عبارت «و ياران حسين كشته شدند»، كشته شدن ياران آن حضرت پس از حمله ي نخست باشد، اين دو انصاري، به حسب ظاهر در اواخر حمله نخست و يا بلافاصله بعد از آن كشته شدند. اما اگر مقصود از آن عبارت، كشته شدن همه ي ياران آن حضرت بوده باشد، اين دو برادر آخرين كساني بودند كه با آن حضرت كشته شدند. از روايات وارده در اين باره نيز براي تشخيص ساعت كشته شدن آن دو چيزي بيش از اين استفاده نمي شود.