زنـجـاني گويد: در الاصابه گفته است: وي حارث بن امرء القيس بن عابس بن منذر بن امرءالقيس بن عمرو بن معاوية بن اكرمين كندي است. صاحب حدائق گويد: حرث از كساني بـود كـه هـمـراه سـپـاه عـمـر سعد بيرون شد تا به كربلا رسيد. چون عمر سعد و يارانش شرايط حسين (ع) را نپذيرفتند. او نزد امام آمد و به ياران كندي اش ـ كه چهار تن بودند ـ پـيـوسـت. او پـيـوسته با آن حضرت بود و چون جنگ در گرفت، با كساني كه پيشاپيش حـسـيـن حـركـت مـي كـردنـد هـمـراه شـد و در حـمله ي نخست كشته شد. خداوند از او خوشنود باد. [1] .

«حرث از شجاعان زاهد بود و در جنگها نامي دارد...» [2] .