سـمـاوي گـويـد: وي زياد بن عريب بن حنظلة بن دارم بن عبداللّه بن كعب صائد بن شرحـبـيـل... بـن هـمـدان، ابـو عـمـره هـمـدانـي اسـت. بـه نـوشـتـه بـرخـي از عـلمـاي رجـال عـريـب از صـحـابـه بـود و پـسـرش ابـو عـمـره مـحـضـر رسـول خـدا(ص) را درك كـرده بـود. او شـجـاع و پـارسا و به عبارت مشهور بود. صاحب الاصابه گويد: او در كربلا حضور يافت و همراه امام حسين (ع) كشته شد.

ابن نما به نقل از مهران كاهلي، غلام بني كاهل، گويد: همراه امام حسين (ع) در كربلا حضور يافتم. در آنجا مردي را ديدم كه سخت مي جنگيد و به هر گروهي كه حمله كرد آنان را از مقابل بر مي داشت؛ آنگاه نزد امام حسين (ع) باز مي گشت و مي گفت:

مـژده بـاد تـو را اي فـرزند احمد كه به راه رشد هدايت گشتي و در بهشت برين بالا مي روي!

گفتم: اين كيست؟ گفتند: ابو عمره حنظلي.

سر انجام عامر بن نهشل يكي از بني اللات بن ثعلبه به او حمله كرد و سرش را بريد. گويد: زياد مردي شب زنده دار بود. [1] .

[1] ابـصار العين، ص 134 ـ 135، و ر. ک: وسيلة الدارين، ص 145، شماره 55. نيز در اين کتاب آمده است: پدرش عريب از صحابه بود. گروهي از او در طبقات و تراجم يـاد کرده اند؛ مانند عزالدين جزري در اسعد الغابه. ابن عبدالبر در الاستيعاب، عسقلاني در الاصـابـه؛ چـنـان کـه گـفـتـيـم، مـامقـانـي نـوشـتـه اسـت کـه وي اهـل تـقـوا بـود و شبها را تا بامداد بيدار مي ماند و در کربلا حضور داشت... مامقاني در تـنـقـيح المقال، ج 1، ص 45 مي نويسد: او در کربلا حضور يافت و سخت جنگيد تا آنکه در حضور امام حسين (ع) به شهادت رسيد....