حنظلة بن اسعد شبامي
سماوي گويد: وي حنظلة بن اسعد بن شبام [1] بن عبداللّه بن اسعد بن حاشد بن همدان، همداني شبامي بود، و بني شبام تيره اي از همدان است.
حنظلة بن اسعد از بزرگان كوفه و مردي زبان آور و شجاع و قاري بود. پسري به نام علي داشت كه در تاريخ از او ياد شده است.
ابـو مـخـنـف گـويـد: هـنـگـام ورود امـام حـسين (ع) به كربلا حنظله نزد وي آمد و حضرت در روزهـاي قـبـل از جـنگ نامه هايش را به وسيله او براي عمر سعد مي فرستاد. چون روز دهم فرا رسيد، خدمت امام آمد و اجازه ميدان خواست. آنگاه پيش رفت و فرياد بر آورد:«اي قوم من بر شما از آنچه بر سر اقوام ديگر آمده است بيمناكم همانند قوم نوح و عاد و ثمود و كساني كه پس از آنان آمدند. حال آنكه خداوند خواستار ستم بر بندگانش نيست. اي قـوم مـن از آن روز كـه يـكـديـگر را به فرياد بخوانيد بر شما بيمناكم. آن روز كه همگي پشت كرده باز مي گرديد و هيچ كس شما را از عذاب خدا نگه نمي دارد. و هر كس كه خدا گمراهش كند راهنمايي ندارد. [2] .
اي قـوم مـن حـسـين را مكشيد كه خداوند همه شما را به عذابي هلاك كند و هر كه دروغ بندد نوميد شود. [3] .
سـپـس امـام حسين (ع) فرمود: اي پسر اسعد! اينان پس از آن كه دعوت تو را به سوي حق نپذيرفتند و براي ريختن خون تو و يارانت برخاستند، مستوجب عذاب گشتند!
پس اينك كه برادران صالح تو را كشته اند، چه حالي خواهند داشت؟
گفت: فدايت شوم راست گفتي! آيا اجازه مي فرماييد به سوي پروردگارمان برويم و به يارانمان بپيونديم؟
فرمود: برو به سوي بهتر از دنيا و آنچه در آن است، به سوي جهان فنا ناپذير!
حنظله گفت: سلام بر تو اي ابا عبداللّه، درود خدا بر تو و بر خاندانت باد؛ و خداوند ما و شما را در بهشت خويش يكجا گرد آورد!
امام حسين (ع) فرمود: آمين! آمين!
آنگاه، شمشير كشيده به سوي مردم رفت و شجاعانه پيشروي مي كرد و شمشير مي زد، تا آنكه يكباره به او حمله كردند و او را در ميدان نبرد كشتند.
خداي از او خشنود باد. [4] .
زنـجـانـي گـويـد: ابـو مخنف گفته است:... هنگام فرود آمدن حسين (ع) در كربلا حنظلة بن اسـعـد شـبـامـي سـوي وي آمـد. امـام حـسـيـن (ع) در روزهـاي قـبـل از جـنـگ نـامـه هـايش را به وسيله ي او براي عمر سعد فرستاد. چون روز دهم شد و همه يـاران حـسـيـن كـشته شدند و جز سويد بن عمرو بن مطاع خثعمي و بشر بن عمرو حضرمي باقي نـمـانده بودند به حضور حضرت رسيد و سر و سينه اش را سپر تير و نيزه و شمشيرها قرار داد. او اجازه ميدان گرفت و در همان حال فرياد مي زد... [5] .
در زيـارت نـاحـيـه مـقدسه بر وي چنين درود فرستاده شده است: سلام بر حنظلة بن اسعد شبامي. [6] .
پاورقي
[1] يـاقـوت حـمـوي در مـعجم البلدان، ج 3، ص 318؛ در تعريف شبام گويد: از جمله آنها حنظلة بن عبداللّه شبامي بود که همراه امام حسين (ع) کشته شد.
[2] سوره غافر (40)، آيه هاي 30 و 33.
[3] سوره طه (20)، آيه 61.
[4] ابصار العين، ص 130 ـ 131.
[5] وسيلة الدارين، ص 134 ـ 135، شماره 40.
[6] بحار الانوار، ج 45، ص 73؛ و ج 101، ص 273.