سـماوي گويد: اميه از اصحاب اميرمؤمنان (ع)، تابعي و مقيم كوفه بود. چون شنيد كه امـام حـسـيـن (ع) بـه كـربـلا آمده است، در دوراني كه جنگ نبود به سوي ايشان رفت و در ركـابـش كـشـتـه شـد. صـاحـب حـدائق گـويـد: او در آغـاز جـنـگ يـعـنـي در حـمله نخست كشته شد. [1] .

زنـجـانـي گـويـد: عـسقلاني در الاصابه گفته است: وي امية بن سعد بن زيد طائي است. عالمان سيره و زندگينامه نويسان گفته اند: امية بن سعد قهرمان شجاع، از تابعان و از اصـحـاب


اميرالمؤمنين و ساكن كوفه بود. وي در جنگ ها به ويژه صفين شركت داشت. پس از آنـكه شنيد امام حسين (ع) به كربلا آمده است، همراه چند تن ديگر در روزهايي كه هنوز جـنـگ نـبـود، از كـوفـه بـيـرون آمـد تـا آنـكـه در شـب هـشـتـم مـحـرم نـزد امـام حـسـيـن (ع) رسيد.» [2] .