واضح غلامي ترك، شجاع، قاري قرآن و از آن حرث سلماني بود. همان طور كه گفتيم وي همراه جنادة بن حرث آمد [1] و در عذيب هجانات به كاروان حسيني پيوست.

سماوي گويد: به گمان من اين واضح همان كسي است كه به نوشته ي اهل مقاتل، در روز دهم به جنگ دشمنان آمد و ضمن آن كه پياده با آنان پيكار مي كرد، مي گفت:




البحر من ضربي و طعني يصطلي

و الجو من عثير نقعي يمتلي



اذا حسامي في يميني ينجلي

ينشق قلب الحاسد المبجل



دريا از ضربت شمشير و نيزه ام مي گدازد و فضا از گرد و غبار رزم من پر مي شود

آنگاه كه شمشيرم در كفم آشكار مي گردد، قلب رشك برنده تنومند را مي شكافد.

قبل از شهادت، فرياد استغاثه برآورد. حسين (ع) بر بالين او آمد و در حالي كه واضح جان مي داد، وي را در آغوش گرفت. گفت: «چه كسي به پاي من مي رسد كه فرزند رسول خدا (ص) گونه اش را بر گونه ام مي گذارد!» و آنگاه روحش از بدن پرواز كرد. [2] .

سلام بر واضح ترك: روزي كه زاده شد و روزي كه به شهادت رسيد و روزي كه زنده برانگيخته مي شود.