منزلگاه مشهوري است بر سر راه مكه از كوفه. روستايي آباد و بازارها دارد، ميان واقصه و ثعلبيه. ابوعبيد سكوني گويد: زباله پس از قاع، از طرف كوفه، پيش از شقوق قرار دارد. در آنجا دژي و مسجدي متعلق به بني غاضره، از بني اسد، وجود دارد. گفتند: زباله ناميده شد، زيرا آب در آن نگهداري و از آن برداشت مي شود. (معجم البلدان، ج 3، ص 129).

تاريخ در اين منزلگاه وقايع مهمي را به ثبت رسانده است!

دينوري گويد: چون به زباله رسيد، پيك محمد بن اشعث و عمر سعد نزد وي آمد و پيامي را كه مسلم خواسته بود درباره ي سرنوشت او و بي وفايي كوفيان پس از بيعت با او بنويسند، ابلاغ كرد.

پس از خواندن نامه، به درستي خبر يقين حاصل كرد و قتل مسلم بن عقيل و هاني بن عروه او را تكان داد. آنگاه از قتل قيس بن مسهر صيداوي، كه حضرت او را از بطن الرمه فرستاده بود، خبر داد.

گروهي از مردم منزلگاه هاي ميان راه كه با وي همراه گشته بودند پندارشان اين بود كه امام بر يارانش وارد مي شود، اما با شنيدن خبر مسلم، از گرد آن حضرت پراكنده شدند و جز خاصانش كسي با وي نماند. [1] .


سيدبن طاووي گويد: سپس حسين رفت تا به زباله رسيد. در آنجا خبر مسلم بن عقيل به وي رسيد. گروهي از كساني كه به دنبال ايشان آمدند اين را دانستند. آنگاه كساني كه از روي طمعكاري و با دودلي آمده بودند، از گرد او پراكنده شدند و تنها خاندان و اصحاب برگزيده اش ماندند.

رواي گويد: آن جايگاه با گريه و زاري براي قتل مسلم به لرزه درآمد و اشك چون سيل در هر سوي روان شد! [2] .

طبري داستان فرستاده ي محمد بن اشعث نزد امام (ع) را اين گونه نقل مي كند: محمد بن اشعث، اياس بن عثل طايي از بني مالك بن عمرو بن ثمامه را كه مردي شاعرپيشه بود و پيوسته به ديدار وي مي آمد، فراخواند و گفت: به ديدار حسين برو و اين نامه را به او برسان و آنچه را كه ابن عقيل گفته بود در آن نوشت. سپس به اياس گفت: اين زاد و توشه و اين هم خرج خانواده ات. گفت: چارپايي براي سوار شدن از كجا بياورم؟ چارپايم فرسوده و ضعيف است. گفت: اين چارپا، سوار شود.

سپس بيرون آمد و ظرف چهار شب خود را به زباله نزد امام رساند. خبر را رساند و پيام را ابلاغ كرد. حسين (ع) به او فرمود: آنچه مقدر باشد فرود مي آيد و ما جانمان و بدرفتاري امتمان را به حساب خداوند مي گذاريم! [3] .