بازگشت

سازماندهي كوفه و بستن مرزها براي آمادگي جنگ با امام


سپس ابن زياد مردم كوفه را با اقدام هاي ارعاب آميز به شدت ترساند تا آنان را آماده كند و براي جنگ با امام (ع) اعزام نمايد. زيرا مي دانست كه بيشتر كوفيان از رفتن به جنگ حسين ناخشنودند. [1] از اين رو هر كس از رفتن به جنگ و مشاركت در ميدان نبرد سر باز مي زد، محكوم به مرگ مي شد.» [2] .

همچنين مرزها را بست و لشكرهاي كوفه را به جنگ امام حسين (ع) فرستاد، ابن عساكر گويد: شهاب بن خراش به نقل يكي از اعضاي قبيله اش گويد: من در سپاهي بودم كه ابن زياد به سوي حسين فرستاد. آنان چهار هزار تن بودند كه آهنگ ديلم داشتند؛ و عبيدالله آنان را به سوي حسين برگرداند.» [3] .



پاورقي

[1] دينوري گويد: «هرگاه ابن زياد گروه زيادي از مردم را به جنگ حسين مي فرستاد، جز اندکي از آنها به کربلا نمي رسيدند. آنان از جنگ با حسين ناخشنود بودند، در نتيجه خودداري و سرپيچي مي کردند. عبيدالله زياد سويد بن عبدالرحمن منقري را در رأس سپاهي به کوفه فرستاد ه در شهر بگردد و هرکس را که از رفتن به جنگ خودداري کند نزد او ببرد.» (الاخبار الطوال، ص 254).

[2] حياة الامام الحسين بن علي (ع)، ج 2، ص 415، به نقل از کتاب «الدولة الامويه في الشام»، ص 56.

363 تاريخ دمشق، ج 14، ص 215؛ و تاريخ ابن عساکر ترجمة الامام الحسين، تحقيق محمودي، ص 305، شماره 264.

[3] ياقوت حموي يادآور شده است که مردم بستان ابن معمر را به غلط، بستان ابن عامل و بستان بني عامر گفته اند، و آن جايي است که هم نخل يمني و هم نخل شامي در آن وجود دارد و آنها دو دره هستند؛ و بستان ابن معمر همان است که به بطن نخله مشهور است... (ر.ک: معجم البلدان، ج 1، ص ‍414).