شيخ مفيد گويد: «عبيدالله پس از شنيدن خبر آمدن حسين (ع) از مكّه به كوفه، حصين بن نمير، سالار نگهبانان را فرستاد تا در قادسيه فرود آمد. او ميان قادسيه تا خفّان و ميان قادسيه تا قطقطانه را تحت كنترل در آورد و سازماندهي كرد و به مردم گفت كه حسين (ع) آهنگ عراق دارد.» [1] .

«عبيدالله زياد فرمان داد و ميان واقصه تا راه شام تا راه بصره زير نظر گرفته شد؛ و به هيچ كس اجازه ورود و خروج داده نمي شد!» [2] .

دينوري مي گويد: سپس ابن زياد حصين بن نمير را كه سالار نگهبانانش بود در رأس چهار هزار سوار از اهل كوفه گسيل داشت! و به او فرمان داد كه در قادسيه تا قطقطانه اردو زند؛ و از رفتن افراد از ناحيه كوفه به سوي حجاز جلوگيري كند. مگر آن كه حاجي يا عمره گزار باشد و به گرايش به حسين (ع) متهم نباشد!» [3] .

در انساب الاشراف آمده است: «تا آن كه در قادسيه فرود آمد و سپاه را ميان آنجا و خفّان در ميان آنجا و قطقطانه تا لعلع سازماندهي كرد و منظم ساخت.» [4] .