مسلم پس از آگاهي بر اقدام دسته هاي ابن زياد به فرماندهي كثير بن شهاب، محمد بن اشعث قعقاع، شمر، شبث و حجّار براي دور كردن مردم از وي و قطع كمك و دستگيري مجاهداني را كه از نواحي كوفه به وي مي رسيدند نيروي نظامي را به فرماندهي مجاهد، عبدالرحمن بن شريح شبامي از مسجد اعزام كرد تا ابن اشعث راشكست دهد و به كاخ باز گرداند، در روايت طبري آمده است: «ابن عقيل عبدالرحمن بن شريح شبامي را از مسجد به سوي محمد بن اشعث فرستاد. وي پس از ديدن كثرت نيروهايي كه به جنگ وي آمده اند آغاز به عقب نشيني كرد وقعقا بن شور ذهلي به محمد بن اشعث پيام داد كه من از عرار به ابن عقيل رسيده ام و محمد از جايگاهش عقب نشست و از جانب دارالمروميين خود را به ابن زياد رساند.» [1] .

گويا نيروهاي مسلم نه تنها مجموعه محمد بن اشعث، بلكه همه دسته هايي را كه ابن زياد براي بر افراشتن پرچم امان و شكست دادن مردم و دستگيري انقلابيون فرستاده بود، شكست دادند. به اين دليل كه اين دسته ها با فرماندهانشان بار ديگر به كاخ باز گشتند؛ و به احتمال قوي آنان شكست خورده عقب نشسته بودند. در اين ميان عبيدالله زياد از همه بيستر مي ترسيد. روايت طبري مي گويد: «هنگامي كه كثير بن شهاب، محمد و وقعقاع با خويشاوندان زير فرمان خويش نزد عبيدالله آمدند، كثير خطاب به وي گفت: خداوند كار امير را راست گرادند، بسياري از مردم شامل اشراف و پاسبانان و خانواده و دوستان شما در قصر با شما هستند، ما را به جنگ آنان بفرست! ولي عبيدالله نپذيرفت و براي شبث بن ربعي پرچمي بست و او را بيرون فرستاد!» [2] .