بازگشت

نخستين تصميم تهديد آميز


عبيدالله زياد، پس از ايراد آن سخنراني تهديدآميز، نخستين تصميم وحشت آفرين خويش را نيز براي قلع و قمع مردم به اجرا درآورد. او بر مهتران و عامه مردم بسيار سخت گرفت؛ و گفت: نام غريبه ها و كـسـانـي كـه امـيرمؤمنان در صدد دستگيري آنهاست و نيز حروريان [1] و دو دلاني كه انديشه اختلاف و تفرقه در سر مي پـرورانـند برايم بنويسيد. هر كس نوشت از كيفر معاف است؛ و هركـس نـنـوشـت بـايـد تـعـهـد كـنـد كـه در حوزه ي رياست او هيچ كدام از مـخـالفان حضور و يا عزم سركشي عليه ما را ندارند. هر كس ‍ چنين نـكـرد، امـان از او بـرداشـتـه اسـت و جـان و مـالش حـلال اسـت. هـر مهتري كه مخالفان اميرالمؤمنين را در قلمروش پناه داده و به ما معرفي نكرده باشد، بر در خانه اش دار زده مي شود و نام آن مهتر از ديوان عطا پاك مي گردد و به زاره [2] در عمان تبعيد مي گردد. [3] .


پاورقي

[1] يـعـنـي خوارج، منسوب به حروراء از نواحي کوفه. حرورا نخستين جايي بود که خوارج پس از بازگشت از صفين و رسيدن به کوفه در آنجا اجتماع کردند.

[2] جـايـي اسـت مشهور بر ساحل خليج «فارس» نزديک عمان؛کـه هـوايـي بـس گـرم دارد. از ايـن رو پـسـر مـرجـانـه بـه دليـل سـختي زندگي در زاره مخالفان را تهديد کرد که به آنجا تبعيد خواهند شد. (ر.ک. معجم البلدان، ج 4، ص 150).

[3] تـاريـخ طـبـري، ج 3، ص 281؛ ارشـاد، ص 202؛ تـذکرة الخواص، ص 200.