نـقـل شـده اسـت كه چون حسين عليه السلام آهنگ عراق كرد، وصيت نامه، نوشته ها و ديگر چيزها را به ام سـلمـه داد و گـفـت: آن گاه كه بزرگ ترين فرزندم آمد، آنچه به تو سپرده ام به او بسپار. پـس از آن كـه حسين عليه السلام كشته شد، علي بن الحسين نزد ام سلمه آمد و او هر آنچه را كه حسين داده بود به او سپرد. [1] .

در روايت ديگري آمده است: حسين عليه السلام وصيتي نوشت و آن را به ام سلمه سپرد؛ و آن را نشان امامت كسي قرار داد كه از وي بخواهدش؛ و امام زين العابدين آن را طلب كرد. [2] .

ايـن هـا كـاشـف از ايـمـان راسـتـيـن و بـزرگـي شأن و مـنـزلت ويژه ام المؤمنين (ام سلمه) نزد اهل بيت عليهم السلام است.