وقتي كاروان اسيران اهل بيت وارد مسجد دمشق شدند، ايشان را در جايگاه اسيران يعني بر پله هاي مسجد جامع جا دادند در اين هنگام پير مردي خود را به امام سجاد(ص) نزديك كرده گفت: سپاس خدا را كه شما را كشت، شهرها را از دست مردان شما آسوده ساخت و اميرالمؤمنين، يزيد را بر شما مسلط كرد.

امام سجاد(ص) فرمود: اي شيخ قرآن خوانده اي؟.

آري خوانده ام.

آيا اين آيه را خوانده اي: «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة في القربي»، يعني: اي پيامبر! بگو من به خاطر رسالتم از شما مزدي نمي خواهم، جز اينكه به خويشان من مودت ورزيد [1] .

اي شيخ ما همان خويشان پيامبر هستيم.

اي شيخ! آيا اين آيه را خوانده اي: «انما يريد اللّه ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا»،يعني: خداوند اراده كرده است پليدي را از شما اهل بيت دور كند و شما را پاك و پاكيزه نمايد [2] .

آري خوانده ام.

ما همان اهل بيتي هستيم كه اين آيه درباره شان نازل شده.

پير مرد از گفته خود پشيمان شد و مدتي همچنان ساكت ايستاد.

عاقبت سر به سوي آسمان برداشته و گفت: بارالها! من از دشمني با اين خاندان توبه مي كنم و از دشمنان آل محمد بيزاري مي جويم.