امام حسين (ص) از كثرت زخم ناتوان شده بود دست از جنگ كشيد و در جاي خود ايستاد پيكرشريفش از تير و نيزه و شمشير پاره پاره بود افراد زيادي به قصد حمله با حضرتش مواجه شدند، ولي هنگامي كه حال او را مشاهده مي كردند برمي گشتند هيچ كس نمي خواست گناه كشتن فرزند پيامبر را به عهده بگيرد مدت زيادي همچنان جنگ راكد ماند عاقبت شمر به افرادش نعره زد: منتظر چه هستيد بكشيد او را گروهي از ناجوانمردان دور او را گرفتند زرعة بن شريك تميمي، سنان بن انس نخعي و صالح بن وهب مري، هر كدام ضربه اي سخت بر جسم شريفش زدند و آن پيكر پاك از روي زين به زمين افتاد [1] .