امام حسين (ص) وقتي آخرين سرباز خود را در راه خدا قرباني كرد سوار بر اسب، شمشير بر كشيد ودر حالي كه در مقابل لشكر كوفه ايستاده بود رجز مي خواند:

«همين افتخار مرا بس كه فرزند علي نيكو سيرتي از آل هاشمم، جدم رسول خداست كه برترين گذشتگان است و ما چراغ درخشان خدا در روي زمينم مادرم، دختر پاكدامن احمد است عمويم، جعفر است كه طيار خوانده مي شود كتاب خدا در ميان ما نازل شده و هدايت و وحي الهي در ميان ماست مادر ميان خلائق امان خداييم صاحبان حوض كوثر ماييم، كه دوستان خود را از آن سيراب مي كنيم درقيامت دوستداران ما سعادتمند و دشمنان ما زيانكارند [1] .