در بين دانشمندان اسلامي، از شيعه و سني، اتفاق نظر است كه پيامبر در هنگام مباهله با عالمان مسيحي بحران، تنها علي، فاطمه، حسن و حسين را به همراه برد و آنان را مصداق «ابنائنا» و «نسائنا» و«انفسنا» در آيه شريفه قرار داد اين مطلب آن چنان مشهور و مسلم است كه عالم بزرگ اهل سنت، حاكم نيشابوري، در كتاب «معرفة علوم الحديث» خود اين جريان را از مصاديق روايات متواتر مي شمارد [1] .

ماجرا از اين قرار است كه اسقف مسيحيان نجران همراه با گروهي از علماي مسيحي خدمت رسول خدا شرفياب شدند حضرت دين اسلام را بر آنها عرضه كرد ولي سرباز زدند و نپذيرفتند سرانجام وحي نازل شد و آنان را به مباهله با پيامبر دعوت كرد: فمن حاجك فيه من بعد ما جائك من العلم فقل تعالوا ندع ابنائنا و ابنائكم و نسائنا و نسائكم و انفسنا و انفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنة اللّه علي الكاذبين (آل عمران / 16) در روز موعود، رسول خدا دست اهل خويش را گرفت و براي مباهله حضور يافت مسيحيان كه دريافتند پيامبر با تمام سرمايه خويش به ميدان مباهله آمده است از اين كار تن زنند و به پرداختن جزيه رضايت دادند [2] .