بنابر نقل قطب راوندي، هنگامي كه متوكل يحيي بن هرثمه وي را فراخواند و از او خواست كه امام هادي عليه السلام را از راه صحرا، با احترام به نزد وي برد، و بعد جريان حركت خود را به


سمت مدينه و ديدار با امام هادي عليه السلام نقل مي كند، و پس از ديدن برخي از امور تعجب مي كند و مي گويد: «در دل خود گفتم كه ميان ما (در حجاز) تا عراق ده روز راه است...» [1] ، پس معلوم مي شود كه از مدينه منوره تا عراق و سامرا را در ده روز به طور عادي، آن زمان طي مي كردند. [2] .

- دلالت خبر واضح است، ولي در يك نسخه ي ديگر الجرائح و الخرائج به جاي كلمه ي «عشرة» كلمه ي «عشرين» آمده است [3] ، و معناي عبارت بر طبق آن اين مي شود كه ميان حجاز و عراق بيست روز فاصله است!