راهي ميان شام و عراق است كه راست و مستقيم باشد و عربهاي عقيل در زمان ما از آن راه مي روند، و در مدت يك هفته به عراق مي رسند.


مرحوم سيد امين در اعيان الشيعة به اين مطلب اشاره و آن را تصديق مي كند و خود آن مرحوم ساكن دمشق و از اهل شام و جبل عامل است و بهتر آشنا به احوال و اوضاع آن سامان بود... و چون غالب عجمها از احوال راههاي صحراي كبير ميان عراق و شام بي اطلاع هستند و خبر ندارند، لذا شبهه ها و اشكالها در مراجعت اسراي خاندان رسالت و آمدنشان به عراق در اذهان آنها پيدا شده و قضيه ي اربعين را از محالات شمرده اند. [1] .

- اولا: خود ايشان تصريح مي كند كه نخستين كسي كه طرح شبهه نمود سيد بن طاووس بود و شكي نيست كه ايشان عرب و از اهل حله بوده است و پس از اوبه علامه مجلسي و محدث نوري و ديگر علماي عجم سرايت كرده است!

ثانيا: اين راه همان راه بادية الشام است، كه از سمت غرب فرات به طور مستقيم ما بين عراق و شام است، ولي سخن در اين است كه آيا شواهدي مبني بر سير حركت اهل بيت از كوفه به شام در اين مسير در دست هست يا نه؟ پاسخ منفي است. بنابراين، پاسخ شاهد بعدي نيز روشن مي گردد.