چهاردهم: كعبه را مطاف ملائكه قرار داد، چنانكه در خبر است كه جبرئيل به امر رب جليل كعبه را بنا نمود و قبل از آن، خيمه از بهشت نازل گرديده بود، و نصب شده بود بر قواعدي كه ملائكه بنا نموده بودند پيش از خلق آدم در مقابل ضراح كه در مقابل بيت المعمور است، و آن محاذي عرش است، و هفتاد هزار ملك حراست آن خيمه مي نمودند، پس چون جبرئيل بناي بيت نمود، آن ملائكه بر دور آن طواف نمودند و آدم و حوا نيز طواف كردند هفت شوط [1] .

و حسين (عليه السلام) نيز مطاف ملائكه بود در وقتي كه نور بود، و شفيع ملائكه بود چنانكه از قضيه ي صلصائيل و دردائيل ظاهر مي شود، كه حضرت رسول (صلي الله عليه و آله) حسين (عليه السلام) را به روي دست گرفت، و در حق ايشان دعا كرد، و فطرس به گاهواره ي او پناه جست، و جبرئيل و ميكائيل خادمش در مهد، و مكافات فطرس آن است كه سلام


و صلوات زوارش را به او مي رساند. [2] .

و قبر آن جناب مطاف ملائكه، و محل زيارت ايشان است، و در اين عمل چند صنف هستند:

يكي: آن چهار هزار ملكند كه ژوليده و غبارآلوده در اطراف قبرش هميشه مشغول گريه هستند، و به استقبال زوار مي روند، و عبادت ايشان، و تشييع جنازه ي ايشان مي كنند، و ايشان همان ملائكه اند كه در روز عاشورا به جهت زيارتش آمدند، وقتي رسيدند كه آن حضرت شهيد شده بود، پس مأمور گشتند كه همانجا بمانند، و گريه كنند، تا در زمان رجعت از ياوران او باشند، و اسم رئيس ايشان منصور است. [3] .

و ديگر: هفتاد هزار ملكند، كه موكلند به قبر آن جناب، و بر او صلوات مي فرستند از روز شهادتش تا زمان قيام قائم (عجل الله فرجه). [4] .

و ديگر: چهار هزار ملكند كه وقت طلوع فجر نازل مي شوند، و گريه مي كنند تا وقت زوال، پس صعود مي كنند، و چهار هزار ديگر نازل مي شوند، و گريه مي كنند تا طلوع فجر. [5] .

و ديگر: ملائكه ي شب و روزند، ملائكه ي حفظ اعمالند، كه چون نازل مي شوند به زمين به سوي حاير مي روند، و با ملائكه ي آنجا مصافحه مي كنند، و بالهاي خود را به زوار مي مالند، و دعا در حق ايشان مي كنند به امر پيغمبر (صلي الله عليه و آله) و علي (عليه السلام) و فاطمه (عليهاالسلام) و حسن (عليه السلام) و ائمه (عليهم السلام) چنانكه در اخبار وارد است. [6] .

و ديگر: پنجاه هزار ملكند چنانكه از حضرت صادق (عليه السلام) مروي است كه ايشان مرور كردند به آن جناب در وقتي كه مشرف بر شهادت بود، پس به آسمان عروج نمودند، خطاب الهي به ايشان رسيد، كه شما گذشتيد به فرزند حبيب من، و او را


مي كشتند، شما ياريش نكرديد، پس برويد، و بر قبر او ساكن شويد، شوريده و غبارآلوده تا روز قيامت. [7] .

و ديگر: آنچه در خبر ام ايمن است از حضرت پيغمبر (صلي الله عليه و آله) كه فرمود: احاطه مي نمايند به او از هر آسماني صد هزار ملك هر شبانه روز، و بر او صلوات مي فرستند، و تسبيح خدا مي نمايند و استغفار مي كنند از براي زوارش، و مي نويسند اسمهاي كساني را كه به جهت تقرب به خدا و رسول (صلي الله عليه و آله) به زيارت مي آيند، و اسماء آباء ايشان، و عشاير و بلادشان را، و مي زنند به پيشاني ايشان از نور عرش خدا، كه اين است زائر قبر بهترين شهداء، و فرزند بهترين انبياء، پس چون روز قيامت شود، نوري از آن مهر ساطع گردد، كه چشمها راخيره نمايد، و به آن شناخته شوند، چنانكه در همين خبر است، كه جبرئيل به حضرت رسول (صلي الله عليه و آله)گفت، كه: گويا مي بينم تو را، اي محمد، كه در ميان من و ميكائيل باشي، و علي (عليه السلام) در پيش روي ما باشد، و با ما باشند ملائكه ي بسياري، كه عدد ايشان به شماره در نيايد، پس برچينيم كساني را كه اثر آن مهر در صورت ايشان است از ميان خلايق، تا اينكه از احوال روز قيامت، و شدايد آن نجات يابند. [8] .

و ديگر: در وقت هر نماز هفتاد هزار ملك نازل مي شوند، تا قيامت نوبت ايشان نمي شود، چنانكه در كامل الزيارة از حضرت صادق (عليه السلام) نقل نموده [9] .

پانزدهم: كعبه از آسمان نزول نموده است، چنانكه در خبر است از حضرت صادق (عليه السلام) كه خداوند نازل نمود كعبه را از آسمان، و از برايش چهار در بود، و در هر دري قنديلي از طلا آويخته بود. [10] .