يازدهم: در آن جا مقام ابراهيم (عليه السلام) كه اثر قدم ابراهيم (عليه السلام) بر سنگ باقي است، و حسين (عليه السلام) مقام حبيب خدا است كه دهان مباركش در چند عضو او اثر نموده، و آن پيشاني و گلوي مباركش بود كه از بوسه ي پيغمبر (عليه السلام) هميشه مي درخشيدند [1] ، و اگر مقام بدن خليل در نزد بيت است، پس به تحقيق كه مقام حسين (عليه السلام) كتف پيغمبر (صلي الله عليه و آله)، و پشت و سينه ي آن سرور بوده، و اگر كسي تتبع در اخبار و آثار نمايد، خواهد ديد كه، پيغمبر (صلي الله عليه و آله) گاهي آن جناب را بر دوش مبارك مي گرفت و راه مي رفت، و گاهي كه خوابيده بود بالاي سينه مي نشانيد، و در سجده بر پشت مباركش سوار مي شد، پس سجده را طول مي داد تا او به ميل خود فرود آيد، و از اينها معلوم مي شود چه قدر محبت و علاقه داشته است به حسين (عليه السلام)، كه احدي را با أحدي چنين محبت و علاقه اي اتفاق نيفتاده، و نخواهد افتاد. [2] .