ترسم جزاي قاتل او چون رقم زنند

يكباره بر جريده ي رحمت قلم زنند



ترسم كزين گناه شفيعان روز حشر

دارند شرم كز گنه خلق دم زنند



فرياد از آنزمان كه جوانان اهلبيت

گلگون كفن بعرصه ي محشر قدم زنند



دست عتاب حق بدر آيد ز آستين

چون اهل بيت دست بر اهل ستم زنند



جمعي كه زد بهم صفشان شور كربلا

در حشر صف زنان صف محشر بهم زنند



آه از دميكه با كفن خون چكان ز خاك

آل علي چو شعله ي آتش علم زنند



از صاحب عزا چه توقع كنند باز

آن ناكسان كه تيغ به صيد حرم زنند



پس بر سنان كنند سري را كه جبرئيل

شويد غبار گيسويش از آب سلسبيل