مطلب اول: هرگاه زيارت كني حسين (عليه السلام) را حاصل شود از براي تو مراتب عباد مكرمين كه ملائكه اند، چون كه به مقتضاي روايات از براي زائر نوشته مي شود صلاة ملائكه و تسبيح و تقديس و عبادت ايشان تا روز قيامت [1] بلكه ملائكه نواب او خواهند


بود در زيارت تا روز قيامت [2] و از اين مطلب ظاهر مي شود معني آنچه وارد شده است در بعض اخبار كه هر كس زيارت كند حسين (عليه السلام) را از جمله عباد مكرمين خواهد بود. [3] .

مطلب دوم: چون زيارت كني آن امام شهيد را، حاصل مي شود از آن براي تو، مراتب عباد مصطفين كه انبياءاند، زيرا كه از جمله ثوابهاي زوار، آن است كه در درجات انبياء و اوصياء و همنشين ايشان خواهند بود، و در يك سفره با ايشان طعام خواهند خورد و ايشان با او مصافحه كنند و صحبت نمايند و دعا در حقش نمايند و بر او سلام كنند چنانكه در روايت است. [4] .

مطلب سوم: به وسائل حضرت حسين (عليه السلام) حاصل شود مراتب عباد صالحين و مخلصين و مؤمنين و متقين و زاهدين و خائفين و سايرعباد، و ثواب جميع عبادات مقبوله از نماز و روزه و حج و جهاد و مرابطه و وقف و صدقه و آداب و مستحبات و ثواب اعلا درجات نيت و ثواب عبادت تمام عمر بلكه تمام دهر، چنانكه در اخبار است. [5] .

مطلب چهارم: حاصل شود به وسائل آنجناب قابليت شمول نداء: (لا تقنطوا من رحمةالله ان الله يغفر الذنوب جميعا): [يعني: از رحمت پروردگار نوميد نباشيد كه خداوند همه ي گناهان را مي آمرزد.] [6] .

زيرا كه به سبب گريه و زيارت آنحضرت حاصل مي شود مغفرت همه گناهان، نه گناهان گذشته تنها، بلكه گناهان آينده هم، نه از خودت تنها، بلكه گناهان والدين و دوستانت نيز آمرزيده مي شود، چنانكه معلوم مي شود از روايات آتيه انشاء الله. [7] .

خطاب دوم: (يا ايها الناس اتقوا ربكم) [يعني: هان اي مردم از پروردگارتان


تقوي كنيد]. [8] .

و اين مانند خطاب سابق خلاصه كلام جميع انبياء و مضمون تمام كتابهاي آسماني است.

و آن چند قسم است: تقواي عوام، و تقواي خواص، و تقواي خاص الخاص [و ثمره ي همه ي اقسام آن با وسائل حسيني حاصل مي شود.

بالاترين ثمره ي تقوي اين است كه خداوند متعال در روز قيامت پرهيزكاران را ندا كرده مي فرمايد: (يا عباد لا خوف عليكم اليوم و لا انتم تحزنون) [يعني اي بندگان من هيچ باكي براي شما نيست، شما اندوهگين هم نخواهيد شد.] [9] .

زائراني كه امام حسين (عليه السلام) را عارفا بحقه زيارت كنند، در روز قيامت به همين خطاب مخاطب خواهند شد، چنانكه در عنوان بعدي به تفصيل بيان خواهد شد.

خطاب سوم: (و أنفقوا في سبيل الله): [يعني در راه خدا انفاق كنيد] [10] . [ [11] با وسائل حسيني ثمرات جميع اقسام آن حاصل مي شود، از اعطاء و اطعام و آب دادن، و زكات و صدقات، و همه ي انواع معروف و احسان، بلكه با آن حاصل مي شود چيزي كه ممكن نيست به غير آن حاصل شود، مثلا وارد شده است كه هر كس در شب عاشورا به تشنگان آب دهد در نزد قبر آنحضرت، چنان است كه همه لشكر آنحضرت را آب داده باشد [12] بلكه مي توان گفت كه اگر شخصي از دور تصور كند حالات آنحضرت را و دلش بسوزد، خواهد بود قلبش به منزله ي مشهد آنحضرت، پس آب بريزد از اشك چشم مثل آن است كه آنحضرت را باعيال و اطفال و اصحاب آب داده باشد.

خطاب چهارم (و جاهدوا في الله حق جهاده) [يعني: در راه خدا آنچنانكه شايسته است جهاد كنيد.] [13] .


جهاد بر دو قسم است: اكبر و اصغر، در جهاد اكبر كه با نفس اماره است قاتل و مقتول هر دو سعيداند و در جهاد اصغر با كفار مقتول، شهيد است، و تو در جهاد اكبر قاصر، و در جهاد اصغر داخلي، و لكن هر دو را تواني حاصل كني به وسائل حسين (عليه السلام)، و بيان آن به چند مطلب است.