وجه دوم: اينكه تشنگي آنسرور در چهار عضو تأثير تمام نموده بود:

اول: لبهاي مبارك كه افسرده شده بود.

دوم: جگر پاره پاره چنانكه در آخر امر، بعد از نااميدي از زندگي فرمود: «اسقوني قطرة من الماء فقد تفتت كبدي من الظماء» [1] : [قطره ي آبي به من بدهيد كه جگرم از


تشنگي پاره پاره شد.]

سوم: زبان آن حضرت كه مجروح شده بود از بس باطراف دهان سائيده بود. [2] .

چهارم: چشمهاي مقدسش كه از تشنگي تاريك گرديده بود، چنانكه در حديث مكالمه جبرئيل با حضرت آدم (عليه السلام) منقولست كه گفت: اگر ببيني اي آدم او را در حالتي كه مي گويد «وا عطشاه» به حدي كه تشنگي حائل شده باشد ما بين او و آسمان مانند دود [3] ، پس به سبب هر يك از اين اعضاء اربعه يك نوع از آب خداوند به او عطا نمود چون سخن به اينجا رسيد شما شيعيان هم بخل نورزيد به اشك ديدگان.