روز عاشورا امام حسين (ع) خطبه خواند، خودش را معرّفي كرد و فرمود: چراخون مرا حلال مي شماريد؟ گفتند: همه اين چيزها را مي دانيم ولي دست از تو بر نمي داريم تا اين كه تو را بكشيم؛ هنگامي كه دختران آن حضرت و هم چنين زينب اين سخنان را شنيدند گريه و زاري كردند و بر صورت خويش مي زدند تا اين كه صداي شان بلند شد. [1] .