امام زين العابدين (ع) در ديدار با عبيداللّه بن عباس (ع) فرمود: خداوند عمويم عباس را رحمت كند كه برادرش را بر خود مقدّم داشت و جان عزيزش را فداي آن حضرت كرد. تا اينكه در راه ياري او دو دستش ‍ قطع شد و حقّ تعالي در عوض آن دو دست، دو بال به او مرحمت كرد كه با فرشتگان در بهشت پرواز كند. همان طور كه به جعفربن ابي طالب (ع) مرحمت كرد. عباس در روز قيامت مقامي دارد كه تمام شهيدان به آن مقام غبطه مي خورند. [1] .