پس از اينکه نامه ي يزيد در بصره به دست عبيدالله بن زياد رسيد، دستور داد تا


فرستاده ي امام عليه السلام را که حامل نامه براي اشراف و بزرگان بصره بود گردن زدند و بعد در مسجد شهر به منبر رفته خطبه خواند و گفت: «يزيد، ولايت کوفه را به من واگذار نموده است و من فردا از بصره به طرف کوفه حرکت خواهم کرد [1] ، بخدا سوگند که سختيها به من نزديک نخواهند شد و پيش آمدهاي روزگار ما را متزلزل نخواهد کرد، با هر کسي که با من از در دشمني درآيد خصومت مي کنم و با کسي که قصد ستيز با مرا دارد خواهم جنگيد و شربت مرگ را به کام او خواهم ريخت، من برادرم عثمان بن زياد را در غياب خود به حکومت بصره مي گمارم، مبادا با او مخالفت کنيد که بخدا سوگند در کشتن افراد مخالف، مصمم و راسخم و افراد نزديک را به جاي افراد دور به عقوبت مي رسانم! با من راست باشيد و بامن مخالفتي نکنيد!» [2] .