يزيد نامه اي براي عبيدالله نوشت که در آن آمده بود: افرادي که روزي مورد ستايش قرار مي گيرند، روز ديگر به ننگ و نفرين دچار مي شوند، و چيزهاي ناپسند به صورت مطلوب و دل پسند درمي آيند [1] .

و تو در مقام و منزلتي قرار داري که شايسته ي آني! به قول شاعر عرب: «تو بالا رفتي و از ابرها پيشي گرفتي و بر فراز آنها مقام کردي، که براي تو جز مسند خورشيد جايگاهي نيست» [2] .


و در اين نامه به او فرمان داد که در عزيمت به کوفه شتاب کند.مسلم بن عقيل را پس از دستگيري، کشته ويا تبعيد نمايد. [3] .