يکي از افراد سپاه مختار به نام شريک بن جدير [1] بر حصين بن نمير که از فرماندهان بزرگ سپاه شام بود حمله کرد و گمان مي کرد که او عبيدالله بن زياد است، پس دست به گريبان شدند، شريک فرياد برآورد و گفت: اين ناکس را به قتل برسانيد، اصحاب مختار بر او يورش بردند و حصين بن نمير را کشتند [2] .

[1] شريک با علي عليه‏ السلام در صفين بود و چشم او آسيب ديد و چون جنگ خاتمه يافت به بيت‏المقدس رفت و در آنجا ساکن گرديد، و چون خبر شهادت حسين عليه‏ السلام به او رسيد گفت: با خدا معاهده مي‏کنم که اگر کسي را يافتم که خونخواهي حسين را نمايد، نزد او روم و ابن ‏مرجانه را بکشم و يا در اين راه کشته شوم، و چون آگاه شد که مختار براي خونخواهي حسين عليه‏ السلام قيام کرده است، نزد مختار آمد و مختار او را با ابراهيم بن اشتر به جنگ عبيدالله فرستاد.

[2] تجارب الامم 163 /2؛ کامل ابن ‏اثير 264 /4.